Τετάρτη 31 Δεκεμβρίου 2014

Νέον Έτος 2015! ΕΥΧΕΣ!

Εὐχές 

* γιά ἕνα  καλλίτερο καί ἐλπιδοφόρο 2015.

* γιά ἕνα ἀγωνιστικό καί ἀνθρώπινο ἔτος!

* γιά ἕνα νέο ἔτος, στό ὁποῖον θά ἔχουν ἐξοβελισθῆ οἱ δωσίλογοι, οἱ νενέκοι, οἱ δουλόφρονες καί οἱ ἀρνησιπάτριδες!

 Εὐχές
 * γιά ὑγεία
*  γιά προκοπή: ἀτομική, οἰκογενειακή, καί Ἐθνική!

ΧΡΟΝΙΑ  ΠΟΛΛΑ!

Κυριακή 14 Δεκεμβρίου 2014

Εκυκλοφότησε τό 51ον φύλλο τής εφημερίδος " Καρδαμάς, Εφημερίς τών Συζητήσεων"

Μέ αρκετή καθυστέρηση ( περίπου ενός έτους), λόγω τεχνικών προβλημάτων στό πρόγραμμα σελιδοποιήσεως, εκυκλοφόρησε  τό 51ον φύλλον τής  εφημερίδος τού χωριού μας " Καρδαμάς, Εφημερίς τών συζητήσεων".
Τό φύλλον αυτό καλύπτει  όλο τό προηγούμνενο διάστημα(από Ιούλιον 2013 μέχρι καί Ιούνιον 2014), καί, λόγω ελλείψεως χώρου, κάποιες σταθερές στήλες( : 1. Τοπική Ιστορία Καρδαμά, 2. Καρδαμαίοι Μετανάστες στήν Αμερικήν, 3. Κοινοτικά Καρδαμά ) αναβάλλονται γιά τό επόμενον φύλλον.
Εις τό παρόν φύλλον: 
* Ολοκληρώνονται οι εργασίες αποκαταστάσεως καί επισκευής τού παλαιού Δημοτικού Σχολείου Καρδαμά, δαπάναις τού Μορφωτικού Συλλόγου Καρδαμά (Κύριον Θέμα)
* Άρθρον: " Ρέκβιεμ γιά τίς Κοινότητες στόν βωμόν νεοταξικών επιταγών" ( Κοινωνικοπο-λιτικόν Άρθρον υπό Άγγελου Λιβαθηνού)
* Τό Γλωσσοφάγωμα ( υπό Σεβασμ. Μητροπολίτου Ηλείας, κ.κ. Γερμανού)
* Ο ανεξάντλητος πλούτος τής Ελληνικής Γλώσσας ( Υπό Άλκη Λατίνου)
* Ελληνομνήμων- Επετειολόγιον, Σελίδες Ιστορίας ( Υπό Άλκη  Λατίνου)
* Ανθρωπογεωγραφία τού Καρδαμά (Εκτεταμένη καί Πολυετής  Έρευνα επί τού Μαθητολογίου τού Δημοτικού Σχολείου Καρδαμά, μέ αναφορές από τού έτους 1896 κ.ε.), υπό Άγγελου Λιβαθηνού
* Φωτογραφία καί Τοπική Ιστορία ( Υπό Άγγελου Λιβαθηνού)
* Μύθοι τού Αισώπου ( Επιμέλεια- Απόδοση εις τήν Νέαν Ελληνικήν:  Άλκης  Λατίνος)
* Επιστολές, Αλληλογραφία, Διατριβές ( Πάνος Ξουλεής- Αυστραλία, Παυλίνα Τριχά- Καρδαμάς)
κ. ά.

Δευτέρα 17 Νοεμβρίου 2014

Η Χούντα τού 1967 καί ο σύγχρονος φασισμός !

Τότε φυλάκιζαν τους αγωνιστές!
Σήμερα φυλακίζουν και δολοφονούν τη σκέψη.
 


 Η δικτατορία είναι μια συνήθεια του αίσχους:
Μια μηχανή που σε καθιστά κωφάλαλο,
Ανίκανο να ακούσεις, ανήμπορο να μιλήσεις
Και τυφλό σε ό,τι είναι απαγορευμένο να κοιτάξεις.

Εντουάρντο Γκαλεάνο



 Κάθε δικτατορία είναι μια «μηχανή», που πρώτα απ΄ όλα καταδιώκει και βασανίζει τους νέους. Καθεστώς στείρο, όπως είναι, μισεί θανάσιμα καθετί που μεγαλώνει και κινείται. Πολλαπλασιάζει μόνο τις φυλακές και τα νεκροταφεία. Δεν μπορεί να παράγει τίποτε άλλο από κρατούμενους, πτώματα, ρουφιάνους και εξόριστους. Το να είσαι νέος και μάλιστα πολιτικοποιημένος νέος, για τη δικτατορία είναι έγκλημα.
Οι αφηγήσεις για τη δικτατορία της 21ης Απριλίου είναι «αφηγήσεις» καπηλείας, ηρωποίησης, πολιτικής εξαργύρωσης, «αφηγήσεις» νάρκωσης και λήθης. Και αυτή η πρόσφατη ιστορία μας έχει δοθεί μασκαρεμένη και αφυδατωμένη από τα πολιτικά της μηνύματα.
Αυτή η «ιστορία» σε σχέση με την αληθινή ιστορία, είναι όπως ο εφιάλτης σε σχέση με τα βιώματα της πραγματικής ζωής. Η αλήθεια και η μυθολογία διαπλέκονται και τη θέση των πολιτικών αιτημάτων και μηνυμάτων έχει πάρει το ωχρό πρόσωπο εκείνων που επιδιώκουν όχι μόνο να σβήσουν τις αγωνιστικές μνήμες, αλλά και να επιβάλουν τον ολοκληρωτισμό του αυτοκρατορικού λόγου.
Εξατμίζουν την ιστορική ουσία, δαιμονοποιούν κάποιες εξωτερικές όψεις της δικτατορίας και τις έννοιες με αρνητική συναισθηματική φόρτιση για να επικαλύψουν και να εξωραΐσουν το ιστορικό παρόν.

Αυτό το μικρό κείμενο δεν αποπειράται την αποκατάσταση της ιστορίας. Δεν είναι ιστορικό κείμενο.
Απλώς θέλει να επισημάνει ότι ο σημερινός κυρίαρχος πολιτικός λόγος είναι ένας ταριχευμένος πολιτικός λόγος που αφού έχει μετατρέψει την ιστορία της χούντας σε μούμια Αιγυπτιακή, τη χρησιμοποιεί για να επικαλύψει το σύγχρονο εφιάλτη: Το μακάβριο ολοκληρωτισμό της πλανητικής αυτοκρατορίας.

Ο σύγχρονος σκοταδισμός

Η χούντα της 21ης Απριλίου μπροστά στην πλανητική χούντα που ζούμε σήμερα φαντάζει σαν αποκριάτικος καίσαρας. Η δικτατορία της 21ης Απριλίου φυλάκιζε τους αγωνιστές και τους αντιπάλους της. Η σημερινή δικτατορία του πλανητικού κράτους υπερβαίνει αυτά τα όρια, είναι χωρίς όρια. Φυλακίζει και δολοφονεί ανθρώπους και ιδέες, αποδομεί την Ιστορία, ακρωτηριάζει συνειδήσεις, ανατρέπει τους μηχανισμούς της σκέψης: Επιβάλλει την ενιαία σκέψη και την ενιαία ταυτότητα.
Οι συνταγματάρχες δεν μπορούσαν να εξοντώσουν τις ιδέες και την ελπίδα. Σήμερα έχουν τελειοποιηθεί τα βασανιστήρια της επιβολής της σιωπής και της καλλιέργειας του τρόμου, έχει αναχθεί σε επιστήμη η τεχνική εξόντωσης των ανθρώπων, των ιδεών και της ελπίδας.
Η Νέα Tάξη χρειάζεται ανθρώπους που να αισθάνονται ελεύθεροι και ανεξάρτητοι, μη υποκείμενοι σε καμιά εξουσία ή αρχή ή συνείδηση, ωστόσο πρόθυμους να δέχονται διαταγές, να κάνουν ό,τι απαιτούν από αυτούς, να εφαρμόζουν καλά στην κοινωνική μηχανή, χωρίς τριβή, ανθρώπους που να μπορούν να καθοδηγούνται χωρίς εξωτερική βία, να ποδηγετούνται χωρίς ηγέτες, να παρακινούνται χωρίς σκοπό. Σήμερα θέλουν πλάσματα με στενό, μίζερο μυαλό, ταπεινά περιχαρακωμένο στην απληστία και στην ατομική αναρρίχηση. Θέλουν πλάσματα άβουλα, χειραγωγήσιμα, πειθαρχημένα, γρανάζια της κοινωνικής μηχανής: Ο σκοταδισμός στην πιο ακραία, μοχθηρή και εφιαλτική του μορφή.

Τα ιδεώδη της Νέας Εποχής


Το ιδεώδες της παγκοσμιοποιημένης κοινωνίας μας είναι η υπνωτική αρμονία, η μηχανοποίηση της σκέψης, ο λήθαργος του υποκειμένου. Γι αυτό οι μηχανισμοί της πλανητικής Χούντας στοχεύουν:

* Στην αποδόμηση της ιστορίας, της συλλογικής συνείδησης και των αγωνιστικών παραδόσεων. Κατακερματίζουν τον «παλαιό» κοινωνικό ιστό, με πρόσχημα την ενημέρωση και τον προβληματισμό. Κατακερματίζουν τον «ιστό» της σκέψης και της Έκφρασης με πρόσχημα την ελευθερία της σκέψης και της έκφρασης.

*Στην παράλυση της σκέψης και της βούλησης. Υποσκάπτουν τη λογική αποδομώντας κάθε αυτονόητο και κάθε κοινωνικό κριτήριο. Η «νέα λογική» θεωρεί κάθε άποψη εξ ίσου έγκυρη, γιατί ο καθένας είναι φορέας της δικής του αλήθειας. Καταργούν στην πράξη τη λογική, όταν υποβιβάζουν σύνθετες έννοιες στο επίπεδο των αγοραίων απλουστευτικών εξισώσεων. Καταστρέφουν τη σκέψη με τις σούπες των κοινοτοπιών και την ασυδοσία της «ατομικής άποψης». Παραλύουν τη λογική διαμέσου της τυπικής και της «δημοκρατικής» τήρησης ίσων αποστάσεων μεταξύ δικαίου και αδίκου, θύματος και θύτη, καταπιεσμένων και καταπιεστών, βίας και αντι-βίας, καλού και κακού κλπ. Καταστρέφουν, τέλος, κάθε κοινωνικό, ταξικό, πνευματικό, ηθικό, εθνικό, θρησκευτικό έρεισμα του ανθρώπου με το δογματικό πλουραλισμό.

* Στην κατασκευή πραγμάτων και ανθρώπων χωρίς σύνορα, χωρίς όρια, χωρίς περιορισμούς: «Ανοικτά σύνορα», πολύ-πολιτισμικός πολτός, ανοχή χωρίς όρια, πάθη και ένστικτα χωρίς όρια, δηλαδή άνθρωποι χωρίς αναστολές, χωρίς δισταγμούς, χωρίς ενοχές, νοσηρά ατομικιστές, εν δυνάμει απατεώνες και που θα είναι περήφανοι για το ρεαλισμό τους και τον κυνισμό τους…
Με δύο λόγια η σύγχρονη δικτατορία της Νέας Τάξεις έχει ως έμβλημά της το μίσος για τη σκέψη και τη βούληση και στοχεύει στην κατασκευή ανθρώπων δειλών, μοιραίων και άβουλων οι οποίοι θα ανέχονται τα πάντα και θα παρακολουθούν, δίχως να το αντιλαμβάνονται, την αποσάθρωση και αποτέφρωση του παρελθόντος, του παρόντος και του μέλλοντος.

Ο αόρατος πόλεμος

Με τη Χούντα των συνταγματαρχών είχαμε να κάνουμε με συμβατικό πόλεμο. Αυτή μας δίωκε, μας φυλάκιζε, μας βασάνιζε, αλλά διατηρούσαμε πλήρη διαύγεια του πνεύματός μας, είχαμε επίγνωση της ήττας μας. Γνωρίζαμε δηλαδή ότι η εξωτερική ελευθερία μας είχε αλωθεί, αλλά η ελευθερία της σκέψης και της βούλησής μας, συνακόλουθα και της δράσης μας παρέμενε αλώβητη. Συνεπώς η υποδούλωσή μας ήταν προσωρινή.
Με τη σημερινή Χούντα της Νέας Τάξης ο πόλεμος είναι αόρατος, δραματικά πιο επικίνδυνος και καταστροφικός από ένα συμβατικό πόλεμο. Σήμερα ο εχθρός ( η πλανητική Χούντα) στρέφεται επιπλέον και κατά της λογικής, για να την απορρυθμίσει, στρέφεται και κατά της βούλησης, για να την αλώσει. Η Νέα Χούντα εξοντώνει δηλαδή και τη σκέψη και τη βούληση, με τα παραπλανητικά δολώματα της «ελευθερίας χωρίς όρια, χωρίς σύνορα, χωρίς περιορισμούς». Γεννά ηττημένους χωρίς διαύγεια πνεύματος, ώστε να έχουν επίγνωση της ήττας τους, ηττημένους υπερήφανους για την ήττα τους…

Ας μην υπερτιμούμε και δαιμονοποιούμε, συνεπώς, τη βαρβαρότητα των «συμβατικών» δικτατορικών καθεστώτων, επικαλύπτοντας και αποκρύπτοντας ή εξωραΐζοντας τον εφιάλτη του σύγχρονου φασισμού της Νέας Τάξης: Αυτό που κάνει η ηττημένη και καλοαναθρεμμένη «αριστερά»…

  .........................
 Πηγή 

Σάββατο 1 Νοεμβρίου 2014

Πρός μία νέα δημοκρατική διεθνή Τάξη !

ΤΑΚΗΣ ΦΩΤΟΠΟΥΛΟΣ
  Το θεσμικό πλαίσιο, που έχει εγκαθιδρυθεί σήμερα σε όλο τον κόσμο, δηλαδή σε όλες τις χώρες, που έχουν ενσωματωθεί στη ΝΔΤ της νεοφιλελεύθερης παγκοσμιοποίησηςαποτελείται από ένα μοντέλο στο οποίο η οικονομική ανάπτυξη, (αν όχι η «ανάπτυξη γα την ανάπτυξη»!)είναι ο θεμελιώδης οικονομικός στόχος 
  Σε αυτό το πλαίσιοη συνέχιση της ανάπτυξης εξαρτάται από μια διαδικασία περαιτέρω διεθνοποίησης της οικονομίας, που αποτελεί ένα συνεχώς ανανεούμενο φαύλο κύκλο. 
   Η καταστροφή της οικονομικής αυτοδυναμίας δημιουργεί ανάγκες για όλο μεγαλύτερες εισαγωγές και, επομένως, για μεγαλύτερες εξαγωγές για την χρηματοδότησή τους.  Όμως, μεγαλύτερες εξαγωγές προϋποθέτουν μεγαλύτερη ανταγωνιστικότητα, επομένως παραγωγικότητα, που με τη σειρά της εξαρτιέται βασικά από τις επενδύσεις. 
  Και ποιος ελέγχει το διεθνές εμπόριο, αλλά και τις υπερεθνικές επενδύσεις, σε μια παγκοσμιοποιημένη οικονομία; Φυσικά, οι πολυεθνικές, οι οποίες διαθέτουν την παραγωγική και τεχνολογική βάση που επιτρέπουν τη συνεχή αύξηση της παραγωγικότητας που απαιτείται από τον σκληρό διεθνή ανταγωνισμό.
  Με άλλα λόγια, στην εποχή της παγκοσμιοποίησης δεν είναι πια τα έθνη-κράτη που ανταγωνίζονται για το μοίρασμα των αγορών, αλλά οι πολυεθνικές που κυβερνούν σήμερα τον κόσμοανεξάρτητα από τη χώρα που εστιάζουν τις δραστηριότητές τους
 Έτσιτο γεγονός ότι π.χ. η Κίνα παρουσιάζεται σήμερα ως οικονομική υπερδύναμη δεν είναι ένα οικονομικό θαύμα, αλλά απλώς μια οικονομική οφθαλμαπάτηΕίναι αρκετό να σταματήσει να παρέχει τα «συγκριτικά πλεονεκτήματα», που προσφέρει σήμεραιδίως όσον αφορά στο φθηνό κόστος παραγωγής στις πολυεθνικέςγια να τελειώσει σε μια νύχτα το «όνειρό» της, όταν οι πολυεθνικές θα μετακομίσουν π.χ. στη γειτονική «δύναμη» Ινδία, ή σε μία από τις πολλές άλλες χώρες που τις ικετεύουν να επενδύσουν στην δική τους περιοχή.
 Είναι, επομένως, σαφές ότι ο θεμελιώδης στόχος της κοινωνικής πάλης, σήμερα, δεν μπορεί παρά να είναι η πλήρης ρήξη με την παρούσα ΝΔΤ και η οικοδόμηση μιας νέας δημοκρατικής διεθνούς τάξης , που θα θεμελιώνεται σε κυρίαρχα και οικονομικά αυτοδύναμα έθνη-κράτη.  
  Οι συνθήκες ουσιαστικής πολιτικής και οικονομικής «κατοχής», κάτω από τις οποίες ζούμε σήμερασημαίνουν ότι πραγματική Αντίσταση είναι δυνατή μόνο στο πλαίσιο παλλαϊκών Μετώπων για Εθνική και Κοινωνική Απελευθέρωση (ΜΕΚΕΑ), με στόχο την οικονομική και την εθνική κυριαρχία, μέσα από την ρήξη με την ΝΔΤ.  
  Στη συνέχειαόταν ο λαός μιας συγκεκριμένης χώρας θα έχει έλθει σε παρόμοια ρήξη, θα πρέπει να ενωθεί με τους αγωνιζόμενους λαούς άλλων χωρών σε παρόμοιο οικονομικό επίπεδο για να σχηματίσουν νέες οικονομικές ενώσεις κυρίαρχων εθνών ώστε να επιτύχουν, σε συλλογικό επίπεδο, την οικονομική αυτοδυναμία τους. Σε ένα περιβάλλον, δηλαδή, που θα κάνει αδύνατη την μεταφορά οικονομικών πλεονασμάτων μεταξύ χωρών.  
  Για όλα αυτά, βέβαια, οι λαοί, που τα «οσμίζονται» βέβαια, δεν ακούνε τίποτα από τα ΜΜΕ που τους βομβαρδίζουν με ασημαντότητες ή εσκεμμένες διαστρεβλώσεις, μια «Αριστερά» που περί άλλα τυρβάζει και τις...βαθυστόχαστες αναλύσεις (συνήθως καλοπληρωμένων «διανοητών») που συμπεραίνουν ότι φταίει η «παθητικότητα» τους που δεν κατεβαίνουν στους δρόμους!
 
  Με αυτή την έννοιαη ολοκλήρωση μιας Ευρασιατικής Ένωσης, όπως είχε αρχικά σχεδιαστείδηλαδή, ως μια οικονομική ένωση κυρίαρχων κρατών που, στην ολότητά τους, θα εξασφάλιζαν την αυτοδυναμία, και θα είχαν την δυνατότητα να επιβάλουν οποιουσδήποτε κοινωνικούς ελέγχους αποφασίσουν πάνω στις αγορές, θα ήταν ένα γεγονός τεράστιας σημασίας για την ανάπτυξη μιας νέας δημοκρατικής διεθνούς τάξης που θα αντικαθιστούσε, τελικά, την σημερινή εγκληματική ΝΔΤη οποία έχει ήδη καταστρέψει τις ζωές δισεκατομμυρίων ανθρώπων σε όλον τον πλανήτη
  Ιδιαίτερα, μάλιστα, αν η Ευρασιατική Ένωση θα εξαπλωνόταν ώστε να καλύπτει επίσης όλους τους λαούς της γης, οι οποίοι σήμερα αγωνίζονται ενάντια στην Υπερεθνική Ελίτ για την εθνική τους κυριαρχία και αυτοδιάθεσηείτε στον Αραβικό κόσμο (Συρία, ΙράνΙράκ, Λιβύη κ.λπ.), είτε στη Λατινική Αμερική (Κούβα, Βενεζουέλα, Βολιβία) και αλλού.

  Έτσιη νέα δημοκρατική διεθνής τάξη των κυρίαρχων και αυτοδύναμων Εθνών θα μπορούσε να θέσει τα θεμέλια για την υπέρβαση των ιστορικών συστημάτων ελέγχου (ιδιωτικού έναντι κρατικού) πάνω στα μέσα παραγωγής και διανομής.  
   Σήμερατο ιστορικά κρίσιμο ζήτημα είναι πώς θα δημιουργηθούν οι συνθήκες ώστε ο έλεγχος των μέσων παραγωγής να ασκείται άμεσα από την κοινωνία, μέσα από τις συνελεύσεις των πολιτώνοι οποίες θα καθορίζουν τις οικονομικές και πολιτικές διαδικασίες.  
 Αυτό είναι ιδιαίτερα επιτακτικό καθήκον σήμερα, όταν έχει πλέον συνειδητοποιηθεί πλήρως ότι η κατάρρευση του διπολικού ψυχροπολεμικού κόσμου αντί να οδηγήσει στην δημιουργία ενός μαζικού κινήματος προς αυτή την κατεύθυνσηοδήγησε στο ακριβώς αντίθετο: την δημιουργία του παρόντος εγκληματικού μονοπολικού κόσμου και την παράλληλη ανάπτυξη μιας εκφυλισμένης «Αριστεράς» που άμεσα ή έμμεσα τον στηρίζει. Είτε υποστηρίζοντας ότι θα τον αλλάξει «από τα μέσα» (το γνωστό παραμύθι κάθε βολεμένου «αριστερού»), είτε υποστηρίζοντας ότι όλα τα κινήματα που αναπτύσσονται σήμερα «από κάτω» κατά της ΝΔΤ του μονοπολικού κόσμου μας δεν εκφράζουν τελικά παρά ενδο-ιμπεριαλιστικές αντιθέσεις και ότι μόνο η παγκόσμια επανάσταση θα μας σώσει, κάποτε στην επομένη χιλιετηρίδα!
  Η ανάπτυξη, επομένως, του αγώνα των λαών για μια νέα δημοκρατική διεθνή Τάξη θα οδηγήσει πιθανότατα σε μια μεταβατική περίοδο, στην οποία θα συνυπάρχει σε κατάσταση συνεχούς έντασης, η σημερινή ΝΔΤ με τον νέο κόσμο των αυτοδύναμων και κυρίαρχων λαών που θα μπορούσε να εκπροσωπεί η Ευρασιατική Ένωση, με κορμό το μεγάλο πατριωτικό μέτωπο κατά της παγκοσμιοποίησης του Ρωσικού λαού που συνενώνει από κομουνιστές και ριζοσπαστικούς σοσιαλδημοκράτες μέχρι ορθόδοξους και εθνικιστές.    
  Αυτό, βέβαια, εάν τελικά ηττηθεί η «πέμπτη φάλαγγα» των «φιλελεύθερων παγκοσμιοποιητών» μέσα στη Ρωσία που σήμερα είναι σε αδυσώπητο αγώνα ―με την αμέριστη βέβαια στήριξη της Υπερεθνικής Ελίτ με το Μέτωπο αυτό.  
  Μια στρατηγική σαν την παραπάνω θα επιτρέψει την οικοδόμηση «από τα κάτω» μια νέας μορφής διεθνισμού που θα εμπνέεται από τις αρχές της αλληλεγγύης και της αμοιβαίας βοήθειας, αντί για τις καταστροφικές αρχές της ανταγωνιστικότητας και του κέρδους όπως σήμερα.
.................................

Παρασκευή 24 Οκτωβρίου 2014

Ντέ Γκώλ: «Εκείνοι, που εκθειάζουν τήν “αφομοίωση” τών μουσουλμάνων μεταναστών, έχουν μυαλό στό μέγεθος τού "κολιμπρί"»

Στο βιβλίο του, «Ήταν ο ντε Γκωλ» (“C'était de Gaulle”), εκδόσεις Fayard, (2000), o πολιτικός και συγγραφέας Alain Peyrefitte (1925-1999), παραθέτει τον ντε Γκωλ σε μια ομιλία της 5ης Μαρτίου 1959:
«Είναι υπέροχο να υπάρχουν Γάλλοι κίτρινοι, μαύροι, μελαψοί. Δείχνουν ότι η Γαλλία είναι ανοικτή σε όλες τις ράτσες και έχει οικουμενική αποστολή. Αλλά εφ' όσον παραμένουν μια μικρή μειοψηφία. Διαφορετικά, η Γαλλία δεν θα είναι πλέον Γαλλία. Είμαστε ακόμα κατά κύριο λόγο ένας ευρωπαϊκός λαός, λευκός, με ελληνικό και λατινικό πολιτισμό και χριστιανική θρησκεία.
Μην μου κάνει εμένα κανείς μάθημα ιστορίας. Πόσοι από εσάς πήγατε σε μουσουλμανικές χώρες να δείτε τους μουσουλμάνους; Αν πήγατε, τους είδατε με τζελαμπά και σαρίκι; Μπορείτε να δείτε ότι δεν είναι Γάλλοι. Εκείνοι που εκθειάζουν την «αφομοίωση» έχουν μυαλό στο μέγεθος του κολιμπρί, κι ας είναι και επιστήμονες. Προσπαθήστε να αναμίξετε λάδι και ξύδι. Ανακινήστε καλά το μπουκάλι. Μετά από λίγο, θα διαχωριστούν και πάλι. Οι Άραβες είναι Άραβες, Οι Γάλλοι είναι Γάλλοι. Θα πρέπει να ονειρεύεστε αν νομίζετε ότι η Γαλλία μπορεί να απορροφήσει δέκα εκατομμύρια μουσουλμάνους, οι οποίοι αύριο θα είναι είκοσι εκατομμύρια και μεθαύριο σαράντα. Αυτοί που κηρύττουν την “αφομοίωση” και βλέπουν όλους τους Άραβες και Βέρβερους της Αλγερίας ως “Γάλλους”, πως θα τους αποτρέψουμε να εγκατασταθούν στη Γαλλία, όπου το βιοτικό επίπεδο είναι πολύ υψηλότερο; Τότε το χωριό μου δεν θα λεγόταν πια Κολομπέ λε ντεζ Εγκλίζ (Colombey-les-Deux-Eglises /  Κολομπέ-οι-δυο-εκκλησίες), αλλά ( Colombey-les-Deux-Mosquées. /‘Κολομπέ-τα-δυο-τζαμιά’...)
ΚΟ: Προχθές η είδηση: Τουλάχιστον πέντε «αφομοιωμένοι» Βρετανοί αναχωρούν κάθε εβδομάδα για το Ιράκ ή τη Συρία για να ενταχθούν στο Ισλαμικό Κράτος, δήλωσε ο αρχηγός της βρετανικής αστυνομίας Μπέρναρντ Χόγκαν-Χόου. Η «αφομοίωση» μάλλον δεν πέτυχε. Στο μεταξύ άλλοι «αφομοιωμένοι» σπέρνουν συνεχώς τον θάνατο στις πολυπολιτισμικές νεκροπόλεις της Δύσης. Την ίδια ώρα το σύνθημα στους λαούς της Ευρώπης μέσω FIFA, είναι ένα : «όχι στον ρατσισμό». Αλλά, μάλλον οι «αφομοιωμένοι» δεν πάνε γήπεδο.
.......................................
Πηγή:

Κυριακή 7 Σεπτεμβρίου 2014

ΠΑΝΕΛΛΗΝΙΕΣ ΕΞΕΤΑΣΕΙΣ 2014: Οἱ ἐκ Καρδαμᾶ Ἐπιτυχόντες !


Τὶ ἥδιστον; Τὸ ἐπιτυγχάνειν.

( Θαλῆς ὁ  Μιλήσιος, 643-548 π.Χ., Ἕλλην  Φιλόσοφος)
------------------------------------------------

Ἀνεκοινώθησαν, περί τά τέλη Αὐγούστου 2014, τά ὀνόματα τῶν  μαθητῶν τῆς Γ΄ τάξεως τῶν Λυκείων  τῆς χώρας, οἱ ὁποῖοι ἐπέτυχαν  τήν εἰσαγωγήν τους σέ σχολές τῶν ἀνά τήν Ἑλλάδα Πανεπιστημίων-Πολυτεχνείων  καί τῶν ΤΕΙ. 
Καταχωρίζουμε ἐδῶ τά ὀνόματα τῶν ἐκ Καρδαμᾶ μαθητῶν Λυκείων τῆς Ἀμαλιάδος, οἱ ὁποῖοι, μετά τήν συμμετοχήν τους εἰς τίς Πανελλήνιες Ἐξετάσεις 2014,  κατόρθωσαν νά ἐπιτύχουν τήν εἰσαγωγήν τους σέ Πανεπιστήμιον, Πολυτεχνεῖον  ἤ ΤΕΙ.
 Σέ ὅλους αὐτούς, οἱ ὁποῖοι ἔδωσαν μέ ἐπιτυχία τόν καλόν ἀγώνα, θερμῶς συγχαίρουμε, καί εὐχόμεθα νά ἔχουν καλές σπουδές καί περαιτέρω Ἐπιτυχίες. 

ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΑ-ΠΟΛΥΤΕΧΝΕΙΑ
1) Ἀθανασοπούλου Μάρθα  τοῦ Κωνσταντίνου,  
 Πολιτικῆς Ἐπιστήμης καί Ἱστορίας ( Πάντειον Πανεπ. )
2) Βαγενᾶς  Θεόδωρος τοῦ  Κων/νου,
Πληροφορικῆς Πανεπ. Θεσσαλίας ( Λαμία)
3) Μαρίνος  Βασίλειος  τού Γεωργίου, 
  Διοίκησης  Ἐπιχειρήσεων ( Πανεπ.  Πατρῶν)
4)  Παναγιωτόπουλος Βασίλειος τοῦ Διονυσίου
  Μηχανικῶν Οἰκονομίας  καί Διοίκησης Πανεπ. Αἰγαίου ( Χίος)
5) Σέττα  Γεωργία  τού  Δημητρίου,   
 Δημόσιας Διοίκησης (  Πάντειον Πανεπ. )  
                                                                                     
ΤΕΙ
1) Θεοδωροπούλου  Ἀθανασία  τοῦ  Γεωργίου,
Διοίκησης  'Επιχειρήσεων ( Μεσολόγγι, ΤΕΙ  Δυτ. Ἑλλάδος)
2) Παναγιωτόπουλος Βασίλειος  τοῦ  Ἀνδρέα,
Διοίκησης, Οἰκονομίας & Ἐπικοινωνίας Πολιτιστικῶν καί Τουριστικῶν Μονάδων ( Πύργος, ΤΕΙ  Δυτ. Ἑλλάδος)
3)  Τριχᾶ  Παυλίνα  τοῦ Χρήστου
Λογιστικῆς καί Χρηματοοικονομικῆς  ( Καλαμάτα, ΤΕΙ  Πελοποννήσου)

Ἐπί πλέον, ἀνεκοινώθησαν καί τά ὀνόματα τῶν ἐπιτυχόντων σέ Ἀστυνομικές ἤ Στρατιωτικές Σχολές.
ΣΤΡΑΤΙΩΤΙΚΕΣ ΣΧΟΛΕΣ
1) Βαγενᾶ  Μαριάννα  τοῦ Κωνσταντίνου, 
Σχολή Τεχνικῶν Ὑπαξιωματικῶν Ἀεροπορίας ( Σ.Τ.Υ.Α.)
............................................
Τὶ ἥδιστον; Τὸ ἐπιτυγχάνειν.

( Θαλῆς ὁ  Μιλήσιος, 643-548 π.Χ., Ἕλλην  Φιλόσοφος)

ΘΕΡΜΕΣ  ΕΥΧΕΣ!
Ἄγγελος  Λιβαθηνὸς
Καθηγ. Μαθηματικῶν, Ἐπίτ. Λυκειάρχης 
----------------------

Παρασκευή 15 Αυγούστου 2014

Ρωσικό εμπάργκο και Ελληνικό προτεκτοράτο!

 Τάκης Φωτόπουλος
   Τις τελευταίες ημέρες πολλοί Ευρωπαίοι αγρότες, μεταξύ των οποίων και Έλληνες, ξυπνώντας από τον λήθαργο, στον οποίο τους έχουν εξαναγκάσει η Υπερεθνική ελίτ (Υ/Ε) και οι τοπικές Κοινοβουλευτικές Χούντες, διαπίστωσαν με έκπληξη ότι όχι μόνο δεν ελέγχουν την οικονομία της χώρας τους, (της οποίας ο έλεγχος έχει περιέλθει στις Ευρω-ελίτ από τότε που τους έβαλαν στην ΕΕ και την Ευρωζώνη), αλλά ούτε καν μετέχουν στη λήψη αποφάσεων που αφορούν άμεσα την ζωή τους.
Είτε την καθημερινή τους ζωή, όπως μόλις διαπίστωσαν οι αγρότες που βλέπουν τον κόπο μιας ολόκληρης χρονιάς να πετάγεται στις χωματερές, είτε ακόμη και την ίδια την επιβίωση αυτών και των παιδιών τους, σε περίπτωση πολέμου. 

Πολλοί, δηλαδή, μόλις σήμερα αρχίζουν και συνειδητοποιούν ότι ακόμη και η υπέρτατη απόφαση ενός λαού εάν θα αναμιχθεί η όχι σε ένα καταστροφικό πόλεμο δεν παίρνεται πια στο εθνικό επίπεδο, αλλά στο υπερεθνικό, από την Υ/Ε (δηλ. βασικά την Ομάδα των 7) και τις Ευρω-ελιτ στον χώρο μας. 

Και σήμερα δεν μιλάμε πια απλά για οικονομικό πόλεμο, αφού είναι φανερό σε κάθε μη πληρωμένο κονδυλοφόρο ότι ο οικονομικός πόλεμος που μαίνεται σήμερα, (όχι βέβαια λόγω ενδο-ιμπεριαλιστικών αντιθέσεων, όπως λένε οι Νεάντερνταλ «Μαρξιστές της συμφοράς») μπορεί κάλλιστα να είναι το πρελούδιο ενός καταστροφικού πολέμου
Εκτός, βέβαια, εάν οι αντιστεκόμενοι στην παγκοσμιοποίηση λαοί, όπως ο Ρωσικός (εξαιρώντας βέβαια τους ευνοούμενους της παγκοσμιοποίησης που είναι ζήτημα εάν είναι το ένα τέταρτο του λαού) τελικά υποταχθούν στην ΝΔΤ και την Υ/Ε. 

Έτσι, ο ανύποπτος Ελληνικός λαός σε τέτοιο ακριβώς πόλεμο μπορεί να οδηγηθεί από τους τυχάρπαστους επαγγελματίες πολιτικάντηδες-οργανέτα της Υ/Ε που παριστάνουν την κυβέρνηση της κοινοβουλευτικής Χούντας, καθώς και τα πανάθλια κανάλια των κλεπτοκρατών που τους στηρίζουν.
 
Είναι, δηλαδή, φανερό για οποιονδήποτε δεν ξύπνησε σήμερα το πρωί και «αγανακτεί» μαζί με τα πληρωμένα κανάλια για το Ρωσικό εμπάργκο που δήθεν καταστρέφει τους φτωχούς αγρότες μας και κατ’ επέκταση την οικονομία «μας», ότι η ιστορία δεν άρχισε με το Ρωσικό εμπάργκο, αλλά με το πραξικόπημα «από τα κάτω» που αριστοτεχνικά οργάνωσε η Υ/Ε όταν η νόμιμα εκλεγείσα κυβέρνηση της Ουκρανίας αποφάσισε να μην υπογράψει την συμφωνία σύνδεσης με την ΕΕ το πρώτο βήμα για την ενσωμάτωση της χώρας στη ΝΔΤ.  
 Τότε κατέβασαν στους δρόμους τους αστούς του Κιέβου που, μαζί με τους αυτοχαρακτηριζόμενους φασίστες της Δυτ. Ουκρανίας —της οποίας ο πληθυσμός συνέπραξε βασικά με τη ναζιστική κτηνωδία και κάποιους αφελείς από τον λαό που είχαν βάσιμα αιτήματα κατά της διαφθοράς κ.λπ. (που σήμερα τους διώχνουν κακήν κακώς από την πλατεία Μαϊντάν!) οργάνωσαν την έξωση της νόμιμης κυβέρνησης για να εγκαθιδρύσουν μια κοινοβουλευτική Χούντα μαριονετών, σαν τη δική μας. 

Και όταν οι εργάτες και ο λαός της Αν. Ουκρανίας ξεκίνησε ένα ηρωικό αντάρτικο ενάντια στη Χούντα, η Υ/Ε μαζί με τους αυτοχαρακτηριζόμενους φασίστες συμμάχους της, οργάνωσε μια κυριολεκτική σφαγή των αντιστεκόμενων Ρωσόφωνων που πολύ εύκολα θα οδηγήσει σε γενικευμένο πόλεμο στην περιοχή —και όχι μόνο— εκτός εάν η Ρωσική ηγεσία υπό τον Πούτιν παραδοθεί άνευ όρων, όπως απαιτεί η Υ/Ε.

Στο μεταξύ, η Υ/Ε ξεκίνησε ένα άγριο οικονομικό πόλεμο και πόλεμο προπαγάνδας με τα παγκόσμια ΜΜΕ που ελέγχει. 
Στην Ελλάδα μάλιστα τα ΜΜΕ σκάρωσαν ακόμα και δικό τους κόμμα, μαζί με πάντα πρόθυμους αρχολίπαρους ‘διανοούμενους’ κ.λπ. που κατέβηκαν σαν ‘αδιάφθοροι’ το Ποτάμι που περνά όλη τη γραμμή της Υ/Ε για τη Ρωσία και το εμπάργκο, όπως έδειξε η πρόσφατη κατάπτυστη ανακοίνωσή τους, που μόνο τα επιτελεία της Υ/Ε θα μπορούσαν να συντάξουν.  
 Σε αυτήν, η ρωσική απόφαση παρουσιάζεται ως «παράπλευρη απώλεια» στην προσπάθεια της ΕΕ να προασπίσει τις «ευρωπαϊκές αξίες της ανεξαρτησίας και της ελευθερίας». Προφανώς, οι συντάκτες της (αντίθετα από τη συντριπτική πλειοψηφία του Ελληνικού λαού) θα ταΐζονται πολύ καλά από την ΕΕ για να μιλούν για τις αξίες αυτές που υπερασπίζεταιπροφανώς κατασφάζοντας τους λαούς της Γιουγκοσλαβίας, Αφγανιστάν, Ιράκ, Λιβύης, Συρίας και τώρα και της Ανατολικής Ουκρανίας!

Όταν μάλιστα η Ρωσική ηγεσία, μετά από συνεχείς αμφιταλαντεύσεις (γιατί φαίνεται προσπαθεί να «πατά σε δυο βάρκες» και να εκφράζει και τους οπαδούς της παγκοσμιοποίησης), αποφάσισε επιτέλους να αντισταθεί πραγματικά και να επιβάλλει ένα καθαρά αμυντικό εμπάργκο για να προστατεύσει την οικονομία της, τότε ξεσηκώθηκαν και οι Ευρωπαίοι αγρότες, μαζί με τους ιδιαίτερα πληγέντες Έλληνες αγρότες. 
Όλοι αυτοί, που προφανώς ήταν σε κατάσταση νάρκης (χάρη στα συνδικαλιστικά τους όργανα που υποτίθεται τους εκπροσωπούν) δεν «έβλεπαν» τόσο καιρό πού οδηγούσαν οι κυρώσεις κατά της Ρωσίας, ώστε να στραφούν κατά της τοπικής κοινοβουλευτικής Χούντας στην κάθε χώρα, και να απαγορεύσουν με μαζικές διαδηλώσεις, ακόμη και μέσα στην ίδια την Κομισιόν και τις τοπικές βουλές (τους δήθεν «ναούς της δημοκρατίας» —η οποία δεν ρωτά τους υπηκόους ούτε για αποφάσεις ζωής και θανάτου!) τη λήψη μιας τέτοιας απόφασης από την οποία διακινδυνευόταν όχι μόνο το βιoς τους αλλά ίσως και η ίδια η ζωή τους.

Αντίθετα, τα ίδια άθλια συνδικαλιστικά όργανα, αντί να μοιράσουν δωρεάν τα αγροτικά προϊόντα σε ανθρώπους που έχουν καταντήσει να τρέφονται από τους σκουπιδοτενεκέδες, απαίτησαν …αποζημίωση από την ΕΕ που, για να μην τη χάσουν, έπρεπε να τα πετάξουν στις χωματερές.  

Ακόμη και το ίδιο το ετοιμαζόμενο για εξουσία κόμμα της Αριστεράς δεν τόλμησε ούτε να αποχωρήσει από την Βουλή απαιτώντας άμεσες εκλογές για την απόσυρση της υπογραφής της Χούντας για τις κυρώσεις κατά της Ρωσίας. 
Και αυτό, γιατί παρόμοια πράξη θα συνεπαγόταν τελικά μονομερή έξοδο της Ελλάδας από την ΕΕ που δεν διανοείται βέβαια ο ΣΥΡΙΖΑ.  
Έτσι, περιορίζεται σε ακίνδυνους λεονταρισμούς, εν πλήρει γνώσει πως αν ήταν στην εξουσία θα έκανε ό,τι ακριβώς και η Χούντα, αν ήθελε να παραμείνει σε αυτήν...
-------------------
ΠΗΓΗ : http://www.inclusivedemocracy.org/fotopoulos/greek/grE/gre2014/2014_08_17.html
  Κυριακάτικη Ελευθεροτυπία (16-17 Αυγούστου 2014)

Τετάρτη 30 Ιουλίου 2014

ΟΧΙ ΤΑ ΣΚΟΥΠΙΔΙΑ ΤΟΥ ΠΥΡΓΟΥ ΣΤΗΝ "ΤΡΙΑΝΤΑΦΥΛΛΙΑ" ΚΑΙ ΣΤΟ ΚΑΡΔΑΜΑΙΪΚΟ ΠΟΤΑΜΙ!



Στό θλιβερό  καί απαίσιο 1993 επιχειρεί νά μάς μεταφέρει η "αυτοδιοικητική"( τρομάρα της! ) νομενκλατούρα τού Πύργου, μέ τήν αιφνιδιαστική, απαράδεκτη καί αντικοινωνική της επιχείρηση, νά μεταφέρει "στήν αυλή τού γείτονα" ( Τριανταφυλλιά-Καρδαμαίϊκο Ποτάμι
) τά δικά τους σκουπίδια! Ό, τι ακριβώς έκαναν οι Πύργιοι καί τό 1993 ( ως άλλοι "ράμπο"!), αλλά απέτυχαν, διότι οι κάτοικοι τής Αμαλιάδος καί τού Καρδαμά, ενωμένοι αντέδρασαν καί ακύρωσαν τό επιχειρηθέν ΑΙΣΧΟΣ τού Πύργου "μέσ' στήν πόρτα μας".
Τό έγκλημα, που επιχειρεί νά διαπράξει ( γιά μίαν ακόμη φορά στά τελευταί 20 χρόνια) μία ομάδα "παραγόντων" τού Πύργου εις βάρος τής ΥΓΕΙΑΣ τών Κατοίκων τού Κάρδαμά καί τής ευρύτερης περιοχής, εις βάρος τού Περιβάλλοντος τής Περιοχής ( καταστροφή υδροφόρου ορίζοντος  Καρδαμαίϊκου Ποταμού μέχρι τίς εκβολές του στό Παλούκι), καί εις βάρος τής ΙΣΤΟΡΙΑΣ  τού τόπου μας καί τής Πολιτιστικής Κληρονομιάς μας ( Θολωτοί Μυκηναϊκοί τάφοι, καί Μυκηναϊκός οικισμός στήν Τριανταφυλλιά-δίπλα στό Καρδαμαίϊκο Ποτάμι), ΠΡΕΠΕΙ  ΝΑ ΑΠΟΤΡΑΠΗ!
Δέν είναι δυνατόν νά αφήσουμε τόν κάθε ανεύθυνον, νά κανιβαλίσει  τήν ΥΓΕΙΑ μας, τό ΠΕΡΙΒΑΛΛΟΝ μας, καί τήν ΙΣΤΟΡΙΑ καί τόν ΠΟΛΙΤΙΣΜΟ τού τόπου μας! 
Παραθέτουμε τό κείμενο-καταγγελία τού Μορφωτικού Συλλόγου Καρδαμά "Κωστής Παλαμάς" επί τού εν λόγω θέματος: 

Τό κείμενο μπορείτε νά τό διαβάσετε ΕΔΩ ( PDF).
..............................................
Αλλά, μπορείτε νά τό δείτε  καί αμέσως παρακάτω, εάν έχετε ρυθμίσει τό Η/Υ σας, νά αναγνωρίζει τά ΚΑΝΟΝΙΚΑ ΕΛΛΗΝΙΚΑ (  νεολογιστί: ΠΟΛΥΤΟΝΙΚΑ):

Μορφωτικός  καί Πολιτιστικός                                         Καρδαμᾶς, 28 Ἰουλίου 2014
        Σύλλογος Καρδαμᾶ                                                                   Ἀριθ.Πρωτ.  11
      "Κωστῆς  Παλαμᾶς"
...............................................
    27200  Καρδαμᾶς Ἠλείας
       Τηλ. 697 8197763
Ἠλεκτρον. Ταχ/μεῖον:  meskardama@gmail.com



Διαμαρτυρία καί Καταγγελία
(  ΟΧΙ  ΣΤΑ  ΣΚΟΥΠΙΔΙΑ  ΤΟΥ ΠΥΡΓΟΥ ΣΤΗΝ ΤΡΙΑΝΤΑΦΥΛΛΙΑ,
ΝΑ ΣΤΑΜΑΤΗΣΕΙ ΤΩΡΑ ΚΑΘΕ  ΔΙΑΔΙΚΑΣΙΑ ΓΙΑ ΔΗΜΙΟΥΡΓΙΑ ΧΥΤΥ-ΧΥΤΑ ΣΤΗΝ ΤΡΙΑΝΤΑΦΥΛΛΙΑ)

Τό Δ.Σ τοῦ Μορφωτικοῦ καί Πολιτιστικοῦ Συλλόγου Καρδαμᾶ «Κωστῆς Παλαμᾶς», λαβόν ὑπ’ ὄψη του τήν «ἐπείγουσα ἀπόφαση» τοῦ Δημοτικοῦ Συμβουλίου Πύργου, διά τῆς ὁποίας, γιά μίαν ἀκόμη φοράν ( καί κατ’ ἐπανάληψη κατά τήν τελευταίαν εἰκοσαετία) οἱ «παράγοντες» τοῦ Πύργου ἐπιχειροῦν νά «διώξουν ἀπό τήν πόρτα τους τά δικά τους σκουπίδια» καί νά τά μεταφέρουν «στήν αὐλή τοῦ γείτονα», δηλαδή στήν «Τριανταφυλλιά», δίπλα στό Καρδαμαίϊκο Ποτάμι, ἀπεφάσςισε ὁμοφώνως τά κάτωθι:

  1. Καταγγέλλει πρός πᾶσα κατεύθυνση τήν διαχρονικήν, καί ἀπό πάσης ἀπόψεως ἀπαράδεκτην, επιμονή «παραγόντων» τού Πύργου, νά μεταφέρουν τά δικά τους σκουπίδια «στήν αὐλή τοῦ γείτονα». Ἀπό τό 1993  μέχρι καί σήμερα παριστάμεθα διαχρονικοί μάρτυρες μίας ἀδιανόητης  καί ἀντικοινωνικῆς συμπεριφορᾶς «αὐτοδιοικητικῶν παραγόντων» τοῦ Δήμου Πύργου, οἱ ὁποῖοι, ὡς ἄλλοι «Ράμπο», ἐπιχειροῦν «μέ τό ἔτσι θέλω» νά μεταφέρουν τά σκουπίδια τής περιφερείας τους  στήν περιοχήν τῆς «Τριανταφυλλιᾶς», δίπλα ἀκριβῶς ἀπό τό Καρδαμαίϊκο ποτάμι, ἐνῶ εἶναι γνωστόν ὅτι οἱ περιφέρειες Πύργου καί  Ὀλυμπίας διαθέτουν ἀρκετούς χώρους, πρός θεραπείαν τοῦ  προβλήματος τῶν ἀπορριμμάτων τους!
Ἡ προσπάθεια «παραγόντων» τοῦ Δήμου Πύργου, νά ἐγκαταστήσουν «Δεματοποιητή» στήν «Τριανταφυλλιά»-δίπλα στό Καρδαμαίϊκο ποτάμι γιά τήν ἐναπόθεση ἐκεῖ τῶν σκουπιδιῶν τους, ἐμᾶς τούς Καρδαμαίους  μᾶς εὑρίσκει ριζικά ἀντίθετους καί θά ἀγωνισθοῦμε μέ κάθε μέσον γιά νά μήν ὑλοποιηθῆ αὐτός ὁ ἀνεύθυνος καί ἐγκληματικός «σχεδιασμός», ὁ ὁποῖος θά ἀποτελοῦσε βόμβα τόσον κατά τῆς ὑγείας τῶν κατοίκων τοῦ Καρδαμᾶ καί τῆς εὐρύτερης περιοχῆς, όσον καί κατά τοῦ Περιβάλλοντος, καθώς εἶναι  κατανοητόν, ὅτι ὅλος ὁ ὑδροφόρος ὁρίζοντας, κατά μῆκος τοῦ Καρδαμαίϊκου ποταμού ( μέχρι  τίς ἐκβολές του στό Παλούκι)  θά  μολυνθῆ ἀνεπανορθώτως καί, κατ’ οὐσίαν, θά καταστραφῆ, μέ ὅλες τίς ὁδυνηρές συνέπειες ἑνός τέτοιου γεγονότος.
Πέραν ὅλων τῶν ἀνωτέρω, μᾶς πλημμυρίζει μέ βαθεία θλίψη τό γεγονός, ὅτι «αὐτοδιοικητικοί Παράγοντες»  τοῦ Πύργου ἐπιχειροῦν νά ἀσελγήσουν ἀπροκαλύπτως ἀπέναντι σέ ἕναν χῶρο, ὁ ὁποῖος, ὅπως προσφάτως ἀποκαλύφθηκε ἀπό τήν Ἀρχαιολογικήν Σκαπάνη, ἀποτελεῖ ἕναν σπάνιον ἀρχαιολογικόν χῶρον τοῦ τόπου μας, μέ  ἐξαιρετικά καί σπάνια γιά τήν Ἠλεία  ἀρχαιολογικά μνημεῖα τῆς Μυκηναϊκῆς Περιόδου ( Θολωτοί-κτιστοί  Μυκηναϊκοί Τάφοι, τῶν ὁποίων ὅμοιοι δέν ἔχουν ἀνακαλυφθῆ εἰσέτι, ἀπό τἀ ἐδῶθεν τοῦ Ἀλφειοῦ μέρη μέχρι τά βόρεια σύνορα τῆς Ἠλείας, Μυκηναϊκός Οἰκισμός, κλπ)! 
Ἀλήθεια, οἱ ἐν λόγω «αὐτοδιοικητικοί παράγοντες» τοῦ Πύργου ἔτσι ἐννοοῦν τήν προστασία τῆς Ἱστορίας τοῦ τόπου μας  καί τῆς Ἑλληνικῆς Πολιτιστικῆς Κληρονομιᾶς; Μέ τό νά μετατρέπουν τέτοιους Ἱστορικούς καί Ἀρχαιολογικούς χώρους σέ σκουπιδότοπους;
Ἐξέλιπε, ἄραγε, ὁλοσχερῶς ἡ ντροπή  ἀπό αὐτόν ἐδῶ τόν τόπον;

  1. Τό Δ. Σ. τοῦ Μορφωτικοῦ Συλλόγου Καρδαμᾶ «Κωστῆς Παλαμᾶς», ὅπως καί ὅλος ὁ Λαός τῆς Κοινότητός μας, ἔχουμε ἤδη  κατ’ ἐπανάληψην ἐκφράσει τήν ριζικήν ἀντίθεσήν μας στήν τυχόν δημιουργία ΟΙΑΣΔΗΠΟΤΕ ΜΟΡΦΗΣ ΣΚΟΥΠΙΔΟΤΟΠΟΥ στήν «Τριανταφυλλιά», εἴτε αὐτός λέγεται ΧΥΤΑ εἴτε λέγεται ΧΥΤΥ, μέ ἤ χωρίς «ἐργοστάσιο ἐπεξεργασίας» ἀπορριμμάτων. Καί συμμετέχουμε ἐνεργῶς σέ ὅλες ἐκεῖνες  τίς ἐνέργειες, πού στοχεύουν στήν ἀκύρωση τοῦ σχεδιαζόμενου ἐγκλήματος κατά τοῦ περιβάλλοντος, κατά τῆς ὑγείας τῶν Κατοίκων τῆς περιφερείας μας, καί κατά τῆς Ἱστορικῆς καί Πολιτιστικῆς Κληρονομιᾶς τοῦ τόπου μας. 
      Καλοῦμε, δέ, κάθε καλοπροαίρετον πολίτη, κάθε συντοπίτη, πού ἔχει στοιχειῶδες ἐνδιαφέρον γιά τόν τόπον, ὅπου ζοῦμε, νά συσστρατευθῆ μαζί μας, γιά νά ἀκυρώσουμε στήν πράξη τά σχέδια μετατροπῆς τῆς «Τριανταφυλλιᾶς» καί τοῦ Καρδαμαίϊκου Ποταμοῦ σέ ἕναν ἀπέραντο βόθρον τῆς Ἠλείας.
Σαράντα ὁλόκληρα χρόνια, ἐμεῖς οἱ Καρδαμαῖοι ζοῦμε τό μαρτύριο  μέ τόν σκουπιδότοπον στά «Κονιδαίϊκα»!
Δέν θά ἐπιτρέψουμε, πλέον, νά καταστραφῆ ἡ ζωή μας καί ἡ ζωή τῶν παιδιῶν μας γιά ἄλλες τόσες δεκαετίες, μέ τήν σχεδιαζόμενη  ἐγκατάσταση στήν «Τριανταφυλλιά» καί στίς παρυφές τοῦ Καρδαμαίϊκου Ποταμοῦ μίας ἀκόμη ΥΓΕΙΟΝΟΜΙΚΗΣ, ΠΕΡΙΒΑΛΛΟΝΤΙΚΗΣ ΚΑΙ ΠΟΛΙΤΙΣΜΙΚΗΣ ΒΟΜΒΑΣ!
·         Σε κανένα μέρος τού κόσμου δεν γίνεται σκουπιδότοπος δίπλα σε ποτάμι, σε πολυκαλλιεργούμενη περιοχή και στον οικιστικόν ιστό!  Ἡ ΥΓΕΙΑ καί τό ΠΕΡΙΒΑΛΛΟΝ ἔχουν προτεραιότητα!
·         Οἱ λαοί, πού ἀγαπᾶνε τόν τόπον τους, προστατεύουν τήν ΙΣΤΟΡΙΑ  τους  καί τήν ΠΟΛΙΤΙΣΤΙΚΗ  ΚΛΗΡΟΝΟΜΙΑ τους, καί δέν ἀσελγοῦν ἐπάνω τους! –

  Τό παρόν ΨΗΦΙΣΜΑ νά κοινοποιηθῆ ὅπου πρέπει καί νά δημοσιευθῆ στόν Τύπον ( συμβατικόν καί Ἠλεκτρονικόν).
Νά κυκλοφορήσει, δέ, εὐρύτατα στόν Καρδαμᾶ, πρός ὑπογραφήν του ὑπό ὅλων τῶν συντοπιτῶν  μας, καί ἀκολούθως νά ἐπαναδημοσιοποιηθῆ δεόντως. 

Τό Διοικητικόν Συμβούλιον  τοῦ Συλλόγου
Ὁ Πρόεδρος                  Ὁ Ἀντιπρόεδρος               Ὁ Γραμματέας              Ὁ ταμίας                 Τό Μέλος
Ἄγγ. Λιβαθηνός         Διον. Χασαλεύρης          Ἀνδρ. Ἀγγελόπουλος       Γεώρ. Μητσόπουλος    Χαρ. Μαυρίας
.............................
 Μπορείτε νά διαβάσετε τό κείμενο αυτό σέ ΑΡΧΕΙΟ PDF,   ΕΔΩ! 

Κυριακή 27 Ιουλίου 2014

Τό γκρέμισμα αυτής τής κυβέρνησης είναι ζήτημα ΖΩΗΣ καί ΘΑΝΑΤΟΥ…

Η σκληρή κριτική μας στο ΣΥΡΙΖΑ έχει να κάνει με τις αυταπάτες που δημιουργεί και με την έλλειψη ΑΓΩΝΙΣΤΙΚΗΣ ΒΟΥΛΗΣΗΣ στο να γκρεμίσει αυτήν την κυβερνητική «συμμορία».

 
Το πρώτιστο, το ζήτημα ΖΩΗΣ και ΘΑΝΑΤΟΥ, είναι να γκρεμιστεί αυτή η κυβέρνηση της ολοκληρωτικής ΚΑΤΑΣΤΡΟΦΗΣ μας, η «εταιρεία δολοφόνων» που εκτελεί με ασυνήθιστη εγκληματική πώρωση τα «συμβόλαια θανάτου» του 4ου Ράιχ…

Το «επιχείρημα» ότι με το ΣΥΡΙΖΑ τα πράγματα θα είναι χειρότερα είναι ένα δόλιο και κουτοπόνηρο τέχνασμα για τη διάσωση αυτής της κυβερνητικής «συμμορίας», για τη διατήρηση αυτής της ΦΡΙΚΗΣ και ανταποκρίνεται στο ραγιάδικο αξίωμα: «Σφάξε με Αγά μου να αγιάσω»…

Φυσικά δεν πρέπει να διατηρούμε ΚΑΜΙΑ αυταπάτη για το ΣΥΡΙΖΑ ή για οποιοδήποτε άλλο κόμμα του κατοχικού κομματικού τοπίου. Όσο παραμένουμε δέσμιοι της ΕΕ και του ευρώ, των μηχανισμών του 4ου Ράιχ, ΚΑΜΙΑ ουσιαστική ΑΛΛΑΓΗ και ΑΝΑΤΡΟΠΗ δεν μπορεί να γίνει.

Ωστόσο, όπως έχουμε αναλύσει διεξοδικά σε πολλά κείμενά μας, η ΠΤΩΣΗ αυτής της κυβέρνησης ΑΝΟΙΓΕΙ τους δρόμους της λαϊκής ΚΙΝΗΣΗΣ και της πολιτικής αφύπνισης, δημιουργεί τις ΠΡΟΫΠΟΘΕΣΕΙΣ να απαλλαγούμε από πολλές αυταπάτες και να δημιουργηθούν οι πολιτικοί όροι για αγωνιστικές κινητοποιήσεις: Τα μόνα που μπορούν να θέσουν τα σοβαρά πολιτικά ζητήματα…

Εξάλλου η ίδια η πολιτική ετερογένεια του ΣΥΡΙΖΑ και το ερμαφρόδιτο της λειτουργίας του, τον καθιστά καταλύτη των ΕΞΕΛΙΞΕΩΝ, πολύ τρωτό, αλλά και ανίσχυρο να εφαρμόσει και να εκτελέσει τα «συμβόλαια θανάτου» του 4ου Ράιχ, τουλάχιστον με την ίδια ΕΓΚΛΗΜΑΤΙΚΗ πώρωση της σημερινής κυβερνητικής συμμορίας…

Ο ΣΥΡΙΖΑ, από την ίδια τη φύση και τη λειτουργία του, δεν μπορεί να ανταποκριθεί στις απαιτήσεις των ψυχρών δολοφόνων του πλανητικού φασισμού: Θα τιναχτεί στον αέρα…

Αυτός είναι και ο λόγος που δεν τον θέλουν να γίνει κυβέρνηση τα ισχυρά κέντρα εξουσίας και οι εγχώριοι «νταβάδες»: Αντικειμενικά αποσταθεροποιεί το κυβερνητικό τους οικοδόμημα και σπέρνει θύελλες…

Τον θέλουν ΜΟΝΟ σαν έσχατη λύση εκτόνωσης και χειραγώγησης της λαϊκής ΟΡΓΗΣ…

ΕΚΤΟΣ, όμως, όλων αυτών, υπάρχει και ένας άλλος σημαντικός παράγοντας: Ερχόμενος ο ΣΥΡΙΖΑ στην κυβερνητική διαχείριση, μαζί με το δικό του τίναγμα στον αέρα, θα ΤΙΝΑΞΕΙ και τις αυταπάτες που έχει δημιουργήσει: Θα επιταχύνει τα ιστορικά βήματα συνειδητοποίησης του ελληνικού λαού…

Το να απαλλαγούμε το ταχύτερο δνατόν από τις αυταπάτες που σπέρνει και καλλιεργεί ο ΣΥΡΙΖΑ είναι τεράστιο αγωνιστικό και πολιτικό κέρδος…

Πάνω σε όλα αυτά, ένα πολύ καλό κείμενο είναι:
Για τους οπαδούς του Σαμαρά και του "κερδισμένου χρόνου"
ΕΔΩ:
http://hggiken.pblogs.gr/2014/07/gia-toys-opadoys-toy-samara-kai-toy-kerdismenoy-hronoy.html

Οι Αγωνιστές της Ορθοδοξίας έχουν οξύτατο πολιτικό κριτήριο και διαλεκτική σκέψη που μας εκπλήσσει: Αυτό είναι πολύ αισιόδοξο…

 Διαβάστε και εδώ:
http://www.resaltomag.gr/forum/viewtopic.php?t=9088

 ------------------------------------------
Πηγή:  
http://resaltomag.blogspot.gr/2014/07/blog-post_57.html

 

Παρασκευή 9 Μαΐου 2014

Σάν σήμερα (9 Μαϊου 1945) καταρρέει ολοκληρωτικά τό ναζιστικό καθεστώς τής Γερμανίας, ηττημένο από τὀν "Κόκκινο στρατό" τής ΕΣΣΔ!


Η Κόκκινη Σημαία τής Νίκης υψώνεται στό Ράϊχσταγκ!
Τό Ράϊχσταγκ έπεσε. 
Σέ πρώτο πλάνο ο στρατάρχης Ζούκωφ

Ηταν  30 Απριλίου του 1945 και ώρα 21.50 όταν ο επιλοχίας Μ. Α. Φ. Γιεγκόροφ και ο λοχίας Μ. Β. Καντάρια του σοβιετικού στρατού έστησαν την κόκκινη σημαία με το σφυροδρέπανο, τη Σημαία της Νίκης, πάνω από τον κεντρικό Τρούλο του Ράιχσταγκ. Αμέσως μετά, ο διοικητής της 3ης στρατιάς κρούσης στρατηγός Β. Ι. Κουζνετσόφ, που παρακολουθούσε προσωπικά την ιστορική μάχη κατάληψης του Ράιχσταγκ, πήρε στο τηλέφωνο το κέντρο διοίκησης και ανακοίνωσε στο στρατάρχη Ζούκοφ: «Στο Ράιχσταγκ κυματίζει η κόκκινη σημαία! Ζήτω, σύντροφε στρατάρχη!»1.
Παρόλο που δεν είχαν τελειώσει οι μάχες και τα ναζιστικά στρατεύματα συνέχιζαν να αμύνονται μέσα στο Βερολίνο, το γεγονός είχε ξεχωριστή σημασία.
Ηταν πια φανερό πως ο πόλεμος στην Ευρώπη από στιγμή σε στιγμή τελείωνε οριστικά. Αλλά η σημαία πάνω στο Ράιχσταγκ είχε διπλή σημασία. Δε φανέρωνε μόνο το τέλος του πολέμου. Ταυτόχρονα αποκάλυπτε στα ματιά ολόκληρης της ανθρωπότητας, στο παρόν, αλλά και στο μέλλον ως ιστορία, τον πραγματικό νικητή του πολέμου. Την επομένη ξημέρωνε Πρωτομαγιά. Η Παγκόσμια Ημέρα της Εργατικής Τάξης.
Εκείνη ακριβώς τη μέρα, η κόκκινη σημαία πάνω στο Ράιχσταγκ, έδειχνε στο παρόν και το μέλλον της ανθρωπότητας πως η νίκη κατά του φασισμού ήταν πρωτίστως νίκη ενός λαού και ενός κράτους. Του σοβιετικού λαού και του πρώτου εργατικού κράτους στην ιστορία, της Σοβιετικής Ενωσης. Ας δούμε όμως με περισσότερες λεπτομέρειες αυτό το ιστορικό γεγονός.
Η μεγάλη επίθεση
Μάης 1945: Σοβιετικοί στρατιώτες στο Βερολίνο
 
Ηταν 6 Ιανουαρίου του 1945, όταν ο Στάλιν έλαβε από τον Ουίνστον Τσόρτσιλ ένα αγωνιώδες τηλεγράφημα:
«Εις την Δύσιν - έγραφε ο Βρετανός πρωθυπουργός- διεξάγονται πολύ σκληραί μάχαι και εις κάθε στιγμήν είναι δυνατόν να απαιτηθούν από την Ανωτάτην Διοίκησιν μεγάλαι αποφάσεις. Γνωρίζετε και από την προσωπικήν σας πείραν πόσον ανησυχητική είναι η κατάστασις, όταν αναγκάζεται κανείς να αμύνεται επί πολύ ευρέως μετώπου, ύστερα από προσωρινήν απώλειαν της πρωτοβουλίας. Ο στρατηγός Αϊνζεχάουερ επιθυμεί πολύ και είναι απαραίτητον να γνωρίζη εις γενικάς γραμμάς τι σκοπεύετε να πράξετε, δεδομένου ότι τούτο θα έχη βεβαίως αντίκτυπον επί όλων των ιδικών του και των ιδικών μας αποφάσεων... Θα Σας είμαι υπόχρεος αν με πληροφορήσετε κατά πόσον ημπορούμε να υπολογίζωμεν επί μεγάλης ρωσικής επιθέσεως εις το μέτωπον του Βίσλα ή εις κάθε άλλον τόπον κατά την διάρκειαν του Ιανουαρίου ή εις κάθε άλλην στιγμήν που Σεις θα δεχθήτε ενδεχομένως να ανακοινώσετε... Το ζήτημα τούτο το θεωρώ κατεπείγον».
Τι είχε άραγε συμβεί ώστε ολόκληρη η Δύση - Βρετανοί και Αμερικανοί, διά στόματος Τσόρτσιλ - να παρακαλάει για μια επίθεση του Κόκκινου Στρατού;
Λίγες μέρες πριν σταλεί αυτό το τηλεγράφημα του Τσόρτσιλ προς στο Σοβιετικό ηγέτη και συγκεκριμένα στις 16 Δεκεμβρίου του 1944 τα γερμανικά στρατεύματα κατάφεραν να ξεδιπλώσουν μεγάλη αντεπίθεση στις Αρδένες, να δημιουργήσουν πανικό και να σπείρουν την αποδιοργάνωση στα νώτα των αμερικανικών στρατευμάτων και μέχρι τις 26 Δεκεμβρίου να έχουν διεισδύσει στην άμυνα των συμμαχικών στρατευμάτων σε βάθος 90 περίπου χιλιομέτρων. Στις αρχές Ιανουαρίου 1945 οι γερμανικές δυνάμεις πραγματοποίησαν, με μεγάλη επιτυχία, επίθεση στην Αλσατία, στην περιοχή του Στρασβούργου και απείλησαν την ίδια την πόλη που η συμμαχική διοίκηση ήταν έτοιμη να την εκκενώσει, γεγονός που αποτράπηκε την τελευταία στιγμή. Εν τω μεταξύ η αντεπίθεση των αγγλοαμερικανικών δυνάμεων, στις 3 Ιανουαρίου, στο βόρειο πλευρό των γερμανικών μονάδων που είχαν προωθηθεί στις Αρδένες, δεν είχε την παραμικρή επιτυχία. Ετσι η κατάσταση των συμμαχικών δυνάμεων στο δυτικό μέτωπο παρέμενε κρίσιμη και μια δεύτερη Δουγκέρκη ήταν προ των πυλών. Σε κείνες ακριβώς τις συνθήκες, ολόκληρη η Δύση έστρεφε τα μάτια προς την Ανατολή, αναζητώντας τη διέξοδο στα στρατεύματα της Σοβιετικής Ενωσης.
30.4.1945: Η Κόκκινη Σημαία πάνω από το Ράιχσταγκ
 
Στις 7/1/1945 ο Στάλιν έστειλε τη δική του απάντηση στο αγωνιώδες μήνυμα του Τσόρτσιλ. «...Ετοιμαζόμεθα - έγραφε ο Σοβιετικός ηγέτης- δι' επίθεσιν, αλλά ο καιρός τώρα δεν ευνοεί την επίθεσίν μας. Εν τούτοις το Επιτελείον της Ανωτάτης Διοικήσεως υπολογίζον την θέσιν των συμμάχων μας, απεφάσισε να τελειώση με σύντονον ρυθμόν τας προετοιμασίας και αδιαφορούν διά τον καιρόν, θα αρχίση ευρείας κλίμακος επιθετικάς επιχειρήσεις εναντίον των Γερμανών εις όλον το κεντρικόν μέτωπον, το βραδύτερον εντός του δευτέρου δεκαπενθημέρου του Ιανουαρίου. Να μην αμφιβάλλετε ότι θα πράξωμεν παν το δυνατόν, διά να συνδράμωμεν τα ένδοξα συμμαχικά μας στρατεύματα».
Η μεγάλη σοβιετική στρατιωτική επίθεση ξεκίνησε στις 12/1/1945. Την αρχή έκανε το Πρώτο Ουκρανικό Μέτωπο από τις θέσεις εξόρμησης δυτικά του Σαντομίρ. Στις 14/1, το Δεύτερο Λευκορωσικό Μέτωπο ξεδίπλωσε τη δική του επίθεση από την αριστερή όχθη του Βιστούλα νότια της Βαρσοβίας. Στις 15/1 ήταν η σειρά του Τρίτου Λευκορωσικού Μετώπου να εξαπολύσει επίθεση στην Ανατολική Πρωσία. Ταυτόχρονα το Τέταρτο Ουκρανικό Μέτωπο εξαπέλυσε επίθεση στα Καρπάθια. Η επίθεση των σοβιετικών στρατιωτικών δυνάμεων ήταν τεραστίων διαστάσεων. Κάλυπτε ένα μέτωπο 1.200 χιλιομέτρων - από τη Βαλτική ως τα Καρπάθια - με τη συμμετοχή 150 μεραρχιών. Ολόκληρος ο κόσμος είχε μείνει άφωνος. «Είναι ίσως η πιο μεγάλη επίδειξη στρατιωτικής δύναμης που έχει δει ποτέ ο κόσμος» έγραφαν οι αγγλικές εφημερίδες και το Γερμανικό Πρακτορείο Ειδήσεων υποχρεώθηκε να αναγνωρίσει ότι «ποτέ δεν έγινε στην πολεμική ιστορία μια τέτοια επίθεση»4.
Λίγο πριν εκδηλωθεί η σοβιετική επίθεση, οι πιο αισιόδοξες προβλέψεις τοποθετούσαν το τέλος του πολέμου στα τέλη του 1945 κι αυτό όχι άδικα. Η συνολική δύναμη της σοβιετικής πολεμικής μηχανής ήταν ακόμη άγνωστη, οι Δυτικοί γνώριζαν πως από μόνοι τους δεν μπορούσαν να κάνουν πολλά πράγματα και η Γερμανία παρέμενε ακόμη ισχυρή. Στα τέλη του 1944 - αρχές του 1945 ο γερμανικός στρατός, παρά τις βαριές του ήττες στο ανατολικό μέτωπο, είχε στις τάξεις του 5.400.000 άνδρες, 28.500 πυροβόλα και όλμους, 3.950 άρματα και 1.960 αεροπλάνα. Οι εφεδρείες του, που αργότερα χρησιμοποιήθηκαν κατά κύριο λόγο εναντίον των σοβιετικών στρατευμάτων, αριθμούσαν 2.433.000 άνδρες, 2.700 πυροβόλα, 5.300 άρματα και άλλα επιθετικά όπλα και 3.270 αεροπλάνα5. Υπό αυτές τις συνθήκες κανείς δεν περίμενε πως η στρατιωτική μηχανή του Χίτλερ θα εκμηδενιζόταν μέσα σε λίγους μήνες. Κι όμως από τη στιγμή που ξεκίνησε η σοβιετική επίθεση δε χρειάστηκαν περισσότερο από 40 μέρες για να καταρρεύσουν όλα σχεδόν τα ουσιώδη στρατιωτικά εμπόδια που μπορούσε να προβάλει ο γερμανικός στρατός. Με τεράστια ορμή οι δυνάμεις του Κόκκινου Στρατού συνέκλιναν προς το Βερολίνο, σφίγγοντας όλο και περισσότερο την τανάλια γύρω από τον κάποτε αήττητο στρατό του Χίτλερ.
Δολοπλοκίες της Δύσης και των χιτλερικών
Οταν ξεδιπλώθηκε σ' όλη της την έκταση η σοβιετική επίθεση και φάνηκε καθαρά ότι το τέλος του πολέμου στην Ευρώπη ήταν ζήτημα του άμεσου χρονικού διαστήματος, η γερμανική αντίσταση στο δυτικό μέτωπο εξασθένησε απότομα, ενώ στο ανατολικό πήρε φρενώδη χαρακτηριστικά. Μάλιστα το ανώτατο στρατηγείο της Γερμανίας πήρε τη βάρβαρη απόφαση να μετατρέψει το ανατολικό τμήμα της χώρας σε κρανίου τόπο. Επρεπε να καταστραφούν όλες οι βιομηχανίες, οι αποθήκες τροφίμων, οι γέφυρες, οι σιδηροδρομικές γραμμές, οι αυτοκινητόδρομοι, τα φράγματα, οι ραδιοφωνικοί σταθμοί, τα ορυχεία, οτιδήποτε, με δυο λόγια, που θα μπορούσε να φανεί χρήσιμο στον Κόκκινο Στρατό6.
Στο τέλος Φεβρουαρίου του 1945, τα αγγλοαμερικανικά στρατεύματα πέρασαν εύκολα τη «γραμμή Ζίγκφριντ» των γερμανικών οχυρών κι ακόμη πιο εύκολα πέρασαν το σοβαρό υδάτινο φράγμα στο Ρήνο, αφού οι γερμανικές στρατιωτικές δυνάμεις δεν ανατίναξαν τις γέφυρές του καθώς υποχωρούσαν. Ολη αυτή η κατάσταση μύριζε άσχημα, γεγονός που δεν άργησε να αποκαλυφθεί.
Στις αρχές Μαρτίου του 1945, το γερμανικό στρατηγείο έστειλε στην Ελβετία τον στρατηγό Βολφ για να κάνει διαπραγματεύσεις με αντιπροσώπους των ΗΠΑ και της Αγγλίας. Η σοβιετική κυβέρνηση, που πληροφορήθηκε το γεγονός, επέμεινε να πάρουν μέρος στις διαπραγματεύσεις και εκπρόσωποι του σοβιετικού στρατηγείου, αλλά το νόμιμο αυτό δικαίωμά της απορρίφθηκε από τις κυβερνήσεις των ΗΠΑ και της Μ. Βρετανίας. Επρόκειτο για μια σαφέστατη παραβίαση των αρχών της αντιχιτλερικής συμμαχίας που κανείς δεν μπορούσε να αντιληφθεί τότε όλη τη σημασία της. Οι διαπραγματεύσεις κράτησαν δύο εβδομάδες και αποσκοπούσαν στη διευκόλυνση της προέλασης των αγγλοαμερικανικών δυνάμεων προς Ανατολάς με τη μεταφορά των γερμανικών δυνάμεων από το δυτικό μέτωπο στο μέτωπο με τον Κόκκινο Στρατό. Εκ των υστέρων, κρίνοντας από τα ίδια τα γεγονότα, μπορούμε να πούμε με βεβαιότητα πως οι διαπραγματεύσεις εκείνες κατέληξαν σε συμφωνία. Η σοβιετική ηγεσία πάντως δεν αμφέβαλε καθόλου γι' αυτό. Μάλιστα ο Στάλιν, σε μήνυμά του προς τον Ρούσβελτ, στις 3/4/1945, ήταν απολύτως κατηγορηματικός: «Οι διαπραγματεύσεις - έγραφε- διεξήχθησαν και ετερματίσθησαν διά συμφωνίας με τους Γερμανούς, συμφώνως προς την οποίαν ο Γερμανός διοικητής εις το δυτικόν μέτωπον στρατάρχης Κέσσελριγκ εδέχθη να ανοίξη το μέτωπον και να αφήση να διέλθουν προς ανατολάς τα αγγλο- αμερικανικά στρατεύματα και οι Αγγλο-αμερικανοί υποσχέθηκαν αντ' αυτού να ελαφρύνουν διά τους Γερμανούς τους όρους της ανακωχής».
Η πραγματικότητα στο πεδίο των μαχών ήταν αυτή που περιγράφει ο Στάλιν στο μήνυμά του προς τον Ρούσβελτ. Από τα τέλη Μαρτίου του '45 τα γερμανικά στρατεύματα στο δυτικό μέτωπο πέρασαν ουσιαστικά στο «συμβολικό» πόλεμο. Οι λίγες δυνάμεις που έμειναν εκεί παραδίδονταν χωρίς σοβαρή αντίσταση, ενώ ο κύριος στρατιωτικός όγκος μεταφέρθηκε στο ανατολικό μέτωπο, όπου ως το τέλος έδωσε σκληρότατες μάχες με το σοβιετικό στρατό8. Παρ' όλα αυτά τίποτα δεν ήταν σε θέση να φράξει το δρόμο του Κόκκινου Στρατού προς το Βερολίνο, αν και οι χιτλερικοί προσπάθησαν με κάθε δυνατό τρόπο, χωρίς βεβαίως να το καταφέρουν, να το παραδώσουν στους Δυτικούς.
Η Μάχη του Βερολίνου
Η επιχείρηση του Βερολίνου άρχισε στις 16 Απριλίου του 1945. Σε όλη τη ζώνη πυρός, ο εχθρός χρησιμοποίησε ένα εκατομμύριο άνδρες, 10.400 πυροβόλα και όλμους, 1.500 άρματα και αυτοκινούμενα βαρέα όπλα και 3.300 αεροπλάνα9. Το συγκρότημα του Βερολίνου αυτό καθ' αυτό αριθμούσε 200 περίπου χιλιάδες άνδρες, 3.000 κανόνια και όλμους, 250 άρματα μάχης και βαριά πολλαπλά ρουκετοβόλα10. Χωρίς αμφιβολία η πόλη είχε μετατραπεί σε μια ιδιαίτερα οχυρωμένη περιοχή. Τα στρατεύματα της πόλης τα διοικούσε ο ίδιος ο Χίτλερ, αν και διοικητής τους είχε οριστεί ο στρατηγός πυροβολικού Βάιντλινγκ.
Από την πρώτη ημέρα της επίθεσης ο Κόκκινος στρατός διέσπασε την πρώτη γραμμή άμυνας του εχθρού κι άρχισε η μάχη για τη δεύτερη αμυντική γραμμή. Τις πρώτες τέσσερις ημέρες της επίθεσης στα στρατεύματα του 1ου Λευκορωσικού Μετώπου προχώρησαν 30 χιλιόμετρα σε έκταση μετώπου 70 χιλιόμετρα. Τα στρατεύματα του 1ου Ουκρανικού Μετώπου, που άρχισαν ταυτόχρονα την επίθεση, διέσπασαν τις εχθρικές γραμμές στις τρεις πρώτες ημέρες και προχώρησαν σε μια μεγάλη κυκλωτική κίνηση κατά των γερμανικών δυνάμεων νοτιότερα του Βερολίνου. Τα σχέδια του γερμανικού στρατηγείου να διατηρήσει την αμυντική γραμμή στους ποταμούς Οντερ και Νάισε, ώσπου να φτάσουν στο Βερολίνο τα αμερικανικά στρατεύματα απέτυχαν παταγωδώς.
Εν τω μεταξύ μέσα στο Βερολίνο γίνονταν σκληρότατες οδομαχίες. Από τις 26 Απριλίου άρχισε ο κατακερματισμός της πόλης σε τμήματα. Στις 28 του μηνός το συγκρότημα του Βερολίνου κόπηκε σε τρία απομονωμένα τμήματα και η γερμανική διοίκηση έχασε την ικανότητα να διευθύνει τα στρατεύματά της. Δύο ημέρες μετά τα σοβιετικά στρατεύματα κατέλαβαν με έφοδο το Ράιχσταγκ και έστησαν στο θόλο του την Κόκκινη Σημαία της Νίκης. Την 1η Μαΐου του 1945 ανακοινώθηκε πως ο Χίτλερ αυτοκτόνησε. Στις 2 Μαΐου και ώρα 3 το μεσημέρι, τα γερμανικά στρατεύματα σταμάτησαν κάθε αντίσταση. Το Βερολίνο είχε πέσει.
Λίγες ημέρες αργότερα ο πόλεμος στην Ευρώπη θα τελείωνε οριστικά και ο Στάλιν θα προέβαινε σε μια σύντομη ανακεφαλαίωσή του.
«Πριν από τρία χρόνια - έλεγε ο Σοβιετικός ηγέτης στο διάγγελμά του στις 9 Μαΐου 194511 - ο Χίτλερ δήλωσε δημόσια πως μέσα στα καθήκοντά του περιλαμβάνεται και ο διαμελισμός της Σοβιετικής Ενωσης και η απόσπαση από αυτή του Καυκάσου, της Ουκρανίας, της Λευκορωσίας, των Βαλτικών και άλλων περιοχών. Δήλωσε ξεκάθαρα: "Θα εξοντώσουμε τη Ρωσία ώστε να μην μπορέσει ποτέ πια να σηκωθεί". Αυτό ήταν πριν τρία χρόνια. Δεν ήταν όμως τυχερό να πραγματοποιηθούν οι παράφρονες ιδέες του Χίτλερ. Η πορεία του πολέμου τις εξανέμισε. Στην πραγματικότητα έγινε κάτι εντελώς αντίθετο από αυτό που έλεγαν μέσα στο παραλήρημά τους οι χιτλερικοί. Η Γερμανία τσακίστηκε κατακέφαλα. Τα γερμανικά στρατεύματα συνθηκολογούν. Η Σοβιετική Ενωση πανηγυρίζει τη νίκη, αν και δεν ετοιμάζεται ούτε να διαμελίσει, ούτε να εκμηδενίσει τη Γερμανία».
1. Στρατάρχης Γ. Κ. Ζούκοφ: «Αναμνήσεις και Στοχασμοί», εκδόσεις «Σύγχρονη Εποχή», τόμος 2ος, σελ. 410. 
2. «Αλληλογραφία Στάλιν - Τσώρτσιλ - Ατλη - Ρούσβελτ - Τρούμαν», εκδόσεις «Μέλισσα», τόμος Α` σελ. 348-349.
3. «Αλληλογραφία Στάλιν - Τσώρτσιλ - Ατλη - Ρούσβελτ - Τρούμαν», εκδόσεις «Μέλισσα», τόμος Α` σελ. 349.
4. Λ. Γιερεμέγιεφ: «Η Σοβιετική Ενωση στο Β` Παγκόσμιο Πόλεμο» εκδόσεις «Ζαχαρόπουλος», σελ. 115-116.
5. «Ο Β` Παγκόσμιος Πόλεμος 1939-1945», εκδόσεις «Σύγχρονη Εποχή», τόμος 2ος, σελ. 310-311 και Λ. Γιερεμέγιεφ: «Η Σοβιετική Ενωση στο Β` Παγκόσμιο Πόλεμο» εκδόσεις «Ζαχαρόπουλος», σελ. 110.
6. Υπουργείον Αμύνης ΕΣΣΔ: «Δεύτερος Παγκόσμιος Πόλεμος», Σύνταξη: Γ. Α. Ντεμπόριν, Εποπτεία: Στρατηγός Ι. Ι. Ζούμπκοφ, εκδόσεις ΚΑΔΜΟΣ, Αθήνα 1959, τόμος Β`, σελ. 220-221.
7. «Αλληλογραφία Στάλιν - Τσώρτσιλ - Ατλη - Ρούσβελτ - Τρούμαν», εκδόσεις «Μέλισσα», τόμος β`, σελ. 200.
8. Υπουργείον Αμύνης ΕΣΣΔ: «Β` Παγκόσμιος Πόλεμος», εκδόσεις «20ός Αιώνας», σελ. 406.
9. Λ. Γιερεμέγιεφ: «Η Σοβιετική Ενωση στο Β` Παγκόσμιο Πόλεμο» εκδόσεις «Ζαχαρόπουλος», σελ. 122.
10. Υπουργείον Αμύνης ΕΣΣΔ: «Β` Παγκόσμιος Πόλεμος 1939-1945», εκδόσεις ΚΥΨΕΛΗ, τόμος Γ`, σελ. 95.
11. Ι. Β. Στάλιν: «Ο Μεγάλος Πόλεμος για την Πατρίδα», εκδόσεις «ΤΑ ΝΕΑ ΒΙΒΛΙΑ», Αθήνα 1946, σελ. 136-137.
πηγή: Ριζοσπάστης, Κυριακή 28 Απρίλη 2002,
Γιώργος ΠΕΤΡΟΠΟΥΛΟΣ
======================================

Σύντομη Περιγραφή: 

Γιώργος Πετρόπουλος
Ηταν 30 Απριλίου του 1945 και ώρα 21.50 όταν ο επιλοχίας Μ. Α. Φ. Γιεγκόροφ και ο λοχίας Μ. Β. Καντάρια του σοβιετικού στρατού έστησαν την κόκκινη σημαία με το σφυροδρέπανο, τη Σημαία της Νίκης, πάνω από τον κεντρικό Τρούλο του Ράιχσταγκ. Αμέσως μετά, ο διοικητής της 3ης στρατιάς κρούσης στρατηγός Β. Ι. Κουζνετσόφ, που παρακολουθούσε προσωπικά την ιστορική μάχη κατάληψης του Ράιχσταγκ, πήρε στο τηλέφωνο το κέντρο διοίκησης και ανακοίνωσε στο στρατάρχη Ζούκοφ: «Στο Ράιχσταγκ κυματίζει η κόκκινη σημαία! Ζήτω, σύντροφε στρατάρχη!».